Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2011

ΒΑΣΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΝΕΟΕΛΛΗΝΑ

ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΑΙΕΣ ΓΕΝΙΚΟΤΗΤΕΣ...

ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΝΕΟΕΛΛΗΝΑ

«Έλληνας (ο από 3.000 ετών): Ο τυπικός Ρωμιός είναι λεβέντης, μερακλής, τσίφτης, ασίκης, χουβαρντάς, ντόμπρος, μάγκας, βλάμης, μπεσαλής και καπάτσος. Καμιά φορά τεμπέλης, το ρίχνει στο χουζούρι και στο ραχάτι - ξαπλωμένος στο ντιβάνι, κοιτάει το ταβάνι. Του αρέσει ο παράς, το μπαξίσι, το κέφι και το γλέντι. Άμα τον πιάσει ο σεβντάς ή ο νταλγκάς για καμιά νταρντάνα, γίνεται νταής (μπελάς, ο γρουσούζης!) και άμα τον χτυπήσει ντέρτι και σεκλέτι, γίνεται μπεκρής και τον πονάει ο ντουνιάς. (Όλα τα ουσιαστικά ονόματα αυτού του κειμένου είναι ξένα. Είκοσι τέσσερα τουρκικά, τρία αλβανικά, δύο ιταλικά και ένα σλαβικό")» . Νίκος Δήμου
ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΑΛΑΝ ΣΤΗ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΩΝ ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΝΕΟΕΛΛΗΝΑ



Επιδράσεις γειτονικών λαών

Ιστορικά γεγονότα Γεωγραφική Θέση
παρελθόντος

Παραδόσεις, ήθη, έθιμα
Γλώσσα, Τέχνες, Γράμματα
Οικονομικοκοινωνικές συνθήκες

ΒΑΣΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΝΕΟΕΛΛΗΝΑ

Αγάπη για την έρευνα. Το χαρακτηριστικό του αυτό οδήγησε στην ανάπτυξη των επιστημών και της φιλοσοφίας

Φιλομάθεια

Δημιουργικό πνεύμα

Αυθορμητισμός. Οι Έλληνες είναι ένας λαός που βιώνει έντονα κάθε συναίσθημα χωρίς πολλές φορές να μπει στη διαδικασία μιας λογικής επεξεργασίας καταστάσεων. Χαίρεται με την καρδιά του, εμπιστεύεται ανεπιφύλακτα, λυπάται και, γενικότερα, ζει κάθε στιγμή, όπως της αξίζει

Αγάπη για την ελευθερία. Το στοιχείο αυτό αποδεικνύεται περίτρανα, αν ανατρέξει κανείς στο παρελθόν και στις αμέτρητες θυσίες, τους αλλεπάλληλους αγώνες των Ελλήνων για τη διεκδίκηση και την καθιέρωση αυτού του αγαθού.

Αγάπη για την πατρίδα. « Από τον πατέρα και τη μητέρα και όλους τους υπόλοιπους προγόνους, σημαντικότερη είναι η πατρίδα», μια Πλατωνική ρήση που αποδεικνύει περίτρανα ότι η φιλοπατρία δεν είναι χαρακτηριστικό μόνο του Νεοέλληνα αλλά του Έλληνα κάθε εποχής.

Έντονα θρησκευόμενος (το βασικό θετικό αυτού του χαρακτηριστικού είναι η εφαρμογή σε αρκετές περιπτώσεις, της φιλάνθρωπης όψης του Χριστιανισμού).




Αισιοδοξία και αγάπη για τη ζωή. Το στοιχείο αυτό της προσωπικότητας του Νεοέλληνα φαίνεται λ.χ. καθαρά από την ανάγκη και τη διάθεση που έχει να οργανώνει και να συμμετέχει σε γιορτές.

Αγάπη για το ωραίο. Ο Έλληνας λατρεύει την αρμονία και την ομορφιά. Η καλαισθησία της λαϊκής καλλιτεχνικής παράδοσης και πλήθος καλλιτεχνών από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα το αποδεικνύουν περίτρανα

Αγάπη για τα ταξίδια. Οι Έλληνες ανέκαθεν ταξίδευαν είτε για εμπορικούς λόγους είτε για να γνωρίσουν άλλες χώρες, λαούς, πολιτισμούς. Η φιλομάθεια και η περιέργεια κάνουν πιο έντονη την ανάγκη για ταξίδια τόσο εντός όσο και εκτός Ελλάδας

Ορθολογισμός του μέτρου. Αρκετές φορές ο Νεοέλληνας «παρασύρεται» από το συναίσθημα, όμως οι πράξεις του ως επί το πλείστον καθορίζονται υπό το καθεστώς του ορθού λόγου (μερική εφαρμογή της άποψης).

Φιλότιμο και μεράκι: δύο αρετές που και ως λέξεις δεν έχουν αντίστοιχο σε άλλη γλώσσα

Αγάπη για τη φύση. Ο Έλληνας είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με το φυσικό περιβάλλον. Η αγάπη του αυτή αποτυπώνεται και στους στίχους πολλών δημοτικών κυρίως τραγουδιών

Εξωστρέφεια και Κοινωνικότητα. Ο Νεοέλληνας συνάπτει με ευκολία φιλίες και δημιουργεί με άνεση διαπροσωπικές σχέσεις

Πίστη στο θεσμό της οικογένειας- Διατήρηση οικογενειακών δεσμών αλληλεγγύης

Έκφραση αλληλεγγύης στον αδύνατο- φιλανθρωπία

Σεβασμός στην παράδοση

Φιλόξενη διάθεση. Η Ελλάδα είναι γνωστή για τη φιλοξενία που προσφέρει σε κάθε άτομο που την επισκέπτεται. Η ανάπτυξη του τουρισμού συνέβαλε σε μεγάλο βαθμό στη διάδοση αυτού του χαρακτηριστικού στοιχείου της ελληνικής προσωπικότητάς. Στα αρχαία χρόνια, η φιλοξενία ενός ξένου ακολουθούσε συγκεκριμένο πρωτόκολλο και οι δεσμοί φιλοξενίας ήταν ιεροί. Προστατεύονταν από τον Ξένιο Δία.


ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΟΙ….. EΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΤΑ «ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑΚΙΑ» ΜΑΣ…..

Έλλειψη αυτοπεποίθησης. Ο Έλληνας συχνά εκδηλώνει συμπλεγματική συμπεριφορά σε σχέση με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους. Προσπαθεί να μιμηθεί χαρακτηριστικά και καταστάσεις, με αποτέλεσμα να τον κυριεύει πνεύμα ξενομανίας και καθολικής απόρριψης κάθε παραδοσιακού στοιχείου.
Έλλειψη προγραμματισμού και οργάνωσης. Είμαστε γνωστοί ως ο λαός «της τελευταίας στιγμής», δε θέτουμε μακροπρόθεσμους στόχους και, αν το κάνουμε, δεν καταστρώνουμε ένα σχέδιο πραγμάτωσής τους, με αποτέλεσμα συχνά να αποτυγχάνουμε ή να έχουμε μερική επιτυχία.


Πνεύμα ατομισμού και εγωπάθειας. Συχνά ο Έλληνας επιδιώκει την εξυπηρέτηση του ατομικού συμφέροντος, θυσιάζοντας το κοινό καλό. Επιδιώκει την ατομική του προβολή, ακόμα και αν με τις πράξεις του αμαυρώνει την εικόνα του κράτους του
Αγαπάει την εξουσία. Ο Έλληνας αγαπάει τα πρωτεία και επιδιώκει την κατάκτηση οποιασδήποτε μορφής εξουσίας. Γνωστό σε όλους το « τέσσερις Έλληνες, πέντε αρχηγοί».
Η δυσπιστία προς το Κράτος και η τάση παραβίασης των νόμων (π.χ. φοροδιαφυγή, παραβίαση κώδικα κυκλοφορίας , καταπάτηση δασών κ.ά.)

Η τάση να αναζητούμε Μεσσίες ιδίως στην πολιτική ζωή

Ο παροντισμός

Η υλιστική στάση ζωής- Ο άκρατος καταναλωτισμός και η επιδειξιμανία

Η μη αξιοποίηση της τεράστιας πολιτισμικής κληρονομιάς

Το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο

Ο ωχαδελφισμός

Η προγονοπληξία και η αρχαιολατρία

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου